TOPLUM Gazetesi, Haziran 2016
AHMET ARPAD Almanya son yıllarda sağa kayarken yabancı düşmanlığı hızla artıyor. Ülkenin yaşadığı NSU skandalı ve nedenleri yıllardır bir türlü aydınlığa kavuşamıyor. Bütün eyaletlere yayılan ve hızla kök salan, AfD ve Pegida'da yuvalanan aşırı sağcılar artık eyalet meclislerinde oturuyor. Aynı süreçte özellikle sosyal demokratlar kan kaybediyor. Hemen hemen tüm Avrupa'da sağ güçlenirken insan, AB'nin en güçlü ülkesi Almanya‘daki bu hızlı ve olumsuz gelişmeler acaba ürkütücü bir geleceğin bir başlangıç mı, diye düşünmeden edemiyor?
Hitler 1933‘de Almanya'ya el koyarken (!) 10 yıllık bir ön çalışma yapması gerekmişti. Büyük endüstrinin "babaları" ve çevresindeki yardakçılar sayesinde palazlanmış, onların desteğinde 13 yıl ayakta kalmıştı. Onlarsız Hitler bir hiçti. Nazi Almanyası'nın orduları, Flick, Krupp ve şürekâsı olmadan komşu ülkeleri istila edemez, savaşamazdı. 40 milyona yakın insanın ölümünden, Hitler'e hizmet etmiş olan bu endüstri patronları da sorumludur. 1945'te savaş sona erdiğinde Avrupa bir yıkıntıydı. Dörtler'in işgalindeki Almanya'da insanlar kolları sıvar, yüz binler bombalanmış kentlerde moloz yığınlarını kaldırırken İngilizlerle Amerikalılar kurdurdukları Batı Almanya'ya, Sovyetlere karşı "kale" görevini vermişlerdi. Ancak ülkenin bir an önce güçlenmesi de gerekmekteydi. Hitler'e hizmet eden Alman endüstrisinin patronları hâlâ hayattaydı. O yıllarda ülkeye gerekli olanlar hapisten çıkarılıp, aklanmıştı.
Kadın gazeteci Nina Grunenberg "Die Wundertäter. Netzwerke der deutschen Wirtschaft" adlı kitabının tamamını, ABD'nin desteği ile nasyonal sosyalizmin kalıntıları üzerine Almanya'yı yeniden inşa edenlere, Nazilerle işbirliği yapmış olan bu çıkarcılara ayırmış! Grunenberg onlar için, "Komünistlerden nefret eden, solcuları sevmeyen, ataerkil düzenin temsilcileri, despot ruhlu, politik görüşleri en sağda, NSDAP üyesi insanlardı" diyor. İşte toplumun başına geçmek, nasyonal sosyalist ilkeyi Almanlara kabul ettirmeyi düşleyen Hitler için bu kişiler bulunmaz nimetti! Yetenekli mühendisler ve teknisyenlere de kucak açmıştı rejim. Onlar sayesinde Nazi Almanyası 1942-1944 arasında silah gücünü üçe katlamıştı.
Savaş sonrasında Amerikalılar bu insanların çoğuna yeşil ışık yakmıştı. Dizginler yine Flick, Krupp, Abs, Sohl ve Zangen'in elindeydi. Savaş yıllarında silah endüstrisiyle bakanlık arasındaki alışverişten sorumlu Mommsen Batı Almanya'da önce Krupp'u yönetir, ardından Başbakan Helmut Schmidt tarafından Savunma Bakanlığı'nda yüksek bir göreve getirilir. Nazilerin silahlanmadan sorumlu bakanı Speer'in "öğrencisi" Schlieker savaş sonrasında armatörlüğe soyunur. Speer'in bakanlığında mali işlerden sorumlu Hettlage, ilk Başbakan Adenauer'in mali danışmanı olur. Adenauer, Hitler'in İçişleri Bakanlığı'nda Yahudi karşıtı kararnamelerin altında imzasını atmış olan Globke'yi güvenlik danışmanı yapar. Yahudilerin elinden alınan büyük alışveriş merkezlerine konan, Hitler'in peşinden ayrılmayan Neckermann etkisini Batı Almanya'da da sürdürür. Savaş yıllarında Opel şefi olarak Hitler'in ordusuna kamyonlar yetiştiren Nordhoff da savaşın ardından Volkswagen'in başına geçirilir. 1951'de kurulan Federal Kriminal Dairesi'nde 25 SS subayı önemli görevlere getirilir. Batı Almanya'nın ilk başbakanı Konrad Adenauer'in şu sözü unutulmaz: "Temiz su yoksa kirli su dökülmez!"
Almanya'nın dünyanın en güçlü üç ülkesi arasına girmesini düşleyen ve bir zamanlar bunun gerçekleşmesi için de Ludwig Erhard döneminin özlemini çektiğini söylemiş olan Başbakan Angela Merkel, Alman kalkınmasını Hitler'in "harika çocukları"nın gerçekleştirmiş olduğunu unuttu mu acaba? Son aylardaki olay ve gelişmeler sarsılmakta olan Merkel‘e uzak geçmişi umarız anımsatır!
www.ahmet-arpad.de
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder