Cumhuriyet 06.05.2007
AHMET ARPAD
STUTTGART
STUTTGART
Rodrigo 5 yaşında, irice, beyaz,
bakışları kendinden emin. Hemen yanında duran Trujillo ondan bir yaş büyük.
O biraz topluca, açık gri. Yanlarına sokulmaya pek cesaret edemiyormuş
gibi birkaç metre öteden onları seyreden Antuco daha iki yaşına basmamış.
Kısa boylu sayılır, çekingen bakışlı, açık kahverengi. Üçü de erkek, üçü
de damızlık... Onlar alpaka!
Waldstetten, Ulm ile Stuttgart arasında
yemyeşil bir vadide uzanıyor. Çevrede korular Neckar Irmağı'ndan yukarılara
çıkıyor. Buralarda yükseklikleri 1000 metreye varan geniş ovalar uzanıyor.
Kışın aylarca sürdüğü doğada küçük yerleşim merkezleri... Her kasabada
bir kilise; sivri kuleleri kocaman. Sokaklar hep boş, insansız. Sanki her
gün sokağa çıkma yasağı var! Göz alabildiğine uzanan ağaçsız büyük araziler
buğday ekili. Yörenin sert rüzgârından enerji üreten dev pervaneler ürkütücü.
Buranın insanı, karnını doyurmak için uzaktaki büyük kentlere gidiyor günbegün!
Stuttgart ve Ulm yakınlarındaki endüstri kuruluşları, "taştan başka pek
bir şeyin yetişmediği" Doğu Alp insanının ekmek kapısı.
"Rodrigo ile Trujillo satılık" diyor Bay Kottmann . "Damızlık için en
iyi yaştalar."
Bir ağacın gölgesine sığınmış, az
uzaktan merakla bizi seyreden on alpaka rengârenk. Tüyleri pırıl pırıl.
"Bize göre değil" diyoruz. "Büyük kentli insan nerede yetiştirsin bu hayvanları?"
Hemen hemen bütün ömrünü dışarıda geçiren alpakalara biraz ağaçlık, çok
güneş almayan geniş çayırlar gerekli. On alpakaya on bin metrekare arazi.
Kottmann ailesinin Stuttgart'a bir saat kadar uzaktaki Waldstetten'de at
ve alpaka çiftlikleri var. "Bu çiftliğin tarihçesi 16. yüzyıldan başlıyor"
diye anlatıyor ince, uzun boylu adam. Yamacı tırmanıyoruz. Uzun tüylü,
koskocaman Leonberger köpeği, kısa bacakları çarpık, küçücük Base köpeği
ve bembeyaz dişi kedisi peşimizi bırakmıyor. Adam anlatıyor: "Alpaka yetiştirmeye
on yıl önce başladık. Şimdi bu çiftlikte yüzün üzerinde hayvan var."
Kottmann'lar alpakaları Güney Amerika
çiftliklerinden alıp aracılık yapmadıkları için gurur duyuyor. "Böyle yaptınız
mı o satıcıların emri altına giriyorsunuz. Fiyatlar onların insafına kalmış.
Biz burada Peru tipi alpaka yetiştiriyoruz." Anlattığına göre devegiller
sınıfından olan alpakalar, lamalarla akraba. Yaşama süreleri 20 yıl. And
sıradağlarının yüksek ve soğuk bölgelerinde yaşayan bu sürü hayvanı, tam
altı bin yıldır evcil. Alpakalardan elde edilen yün çok değerli. Alpakadan
yapılan kadın ve erkek giysileri pahalı. "Şurada gördüğünüz hayvanlardan
erkeklerinin fiyatı 6 ile 10 bin Avro arasında değişiyor" diye Bay Kottmann
anlatmaya devam ediyor. Hanımlar daha ucuzmuş! Alpakalar, bakımı kolay,
masrafsız hayvanlar. Dayanıklılar, pek hasta da olmuyorlar. Tüyleri tam
yirmi iki ayrı renkte. Satın alıp, ayda ortalama 100 Avro "pansiyon gideri"
karşılığı Bay Kottmann'ın çiftliğine bırakabiliyorsunuz.Yaptığınız yatırımı
da ortalama 4-5 yılda çıkarıyorsunuz.
Rodrigo, Trujillo, Antuco ve haremleri
meraklı bakışlarla bizi izlemeye devam ediyor. Daha çok soru soran bakışlar
hanımlarda. Beyler ise biraz sırıtıyor, biraz da "Ne işiniz var burada"
dermiş gibi bizleri süzüyor. En kibirlileri de Rodrigo gibi. Bakışları
üst perdeden. Bay Kottmann'ın beyaz kedisi öteki yamaçta otlayan Arap atları
arasında dolaşıyor. "Tarla faresi arıyor olmalı" diyor adam. Az sonra vedalaşıp
ayrılıyoruz. Stuttgart yönünde gaza basıyoruz. Karnımız aç. Saat ikiyi
geçmiş. Lokantalar kapanmış. Bereket, Welzheim'daki "Marathon" açık.
Girip birer bamya ısmarlıyoruz.
Adam bize sormadan yanında birer
de uzo getiriyor...
www.ahmet-arpad.de
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder